Bizi denizler bilir bizi bilir dalgalar
Bizi yazacak yarın bizi altın sayfalar
Tahta güvertedeki yorgun düşen tayfalar
Günü gelir dirilir canlanır belki birgün
Gönüllerden ve kalpten kalkar bu sinsi sürgün
Gümüşten bir güvercin kondu gönül çatıma
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta