Özgürlüğüne Tutkunum Senin

Yansımadan öte gidemez ölmüşlüğün.
Ölmüşlüğün; martıların kanatlarında uçuşan özgürlüktü..
Belki de hiç dönmeyecekti, ölmüştü.(!)
Ama geceydi onu saklayan martının rengi değildi ölmüşlüğün. Gidişin fenaydı, bilirdi eş dost ama en çok ben düşkündüm
o mat gecelerine..
Ne zaman düşlesem gözlerini yıldızlar düşerdi önüme perde perde..
Bakardım, şems yerli yerinde; gülümsüyor içten içe..
Sonra bir adam balık tutardı Galata'da; bir çocuk simit atardı martılara vapurdan..
Severlerdi martıları, severdin martıları..
Ama sevmezdin gündüzleri.
Uçsun isterdin martılar her gece durmasınlar damlarda.
Bense korkardım.
Oysa sen martıydın; martılar ellerindi..
Düşlerinse, en az bir martı kadar özgürdü.
Ölümse bir martıdan daha hızlıydı. Ahh..
Özgürlüğüne tutkunum senin martı rengidir gecelerin..