Özgürlüğün Tarifi Şiiri - Dilhun Dilhunn

Kafesteki bir minicik kuşun,
Kafes kapısının birden açılıp,
Bir odada uçabildiği,
Bir duvardan, diğer duvara çarpıp,
Konmaya çalışıp düştüğü,
Uçmayı unutmuş kanatları,
Kadar mı? Özgürlük...

Koskoca ülkenin, bir şehrinde,
Bina yığınlarının arasında,
Ağacı özleyerek, oksijensiz
Nefes alıp vermeye çalışırken,
Çocuk seslerinin kalmadığı,
Yürümeye zorlu, korktuğun,
Yolların sonunun aynı olduğu,
Yerlerde mi? Özgürlük...

Düşüncelerini kendine saklayıp,
Haykırmak istenileni hep yutup,
Kabusların bile hafif kaldığı,
Korkulu, güvensiz, dünyanın,
Bize daha neler getireceğini bilmeden,
Kendi yazıp kendi oynadığımız filmin
Başrolüne kapılmışken,
Yönetmenin birden sesi ile irkildiğimiz;
Olmadı baştan demesi,
Tekrar tekrar oynamak...
Bunun adı mı? Özgürlük...