Kara gecenin çelik, kara bulutlarının
Siyah ateş yağmurlarıyla ıslandı her karışım.
Yüreklerde korku, telaş, endişe…
“Yok mudur?!...” feryatları yediden yetmişe
Zulmet gecesini yırtan bir ses,
Sağına ve soluna bakmadan
“Ben varım!” narası Samsun’dan.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta