Kara gecenin çelik, kara bulutlarının
Siyah ateş yağmurlarıyla ıslandı her karışım.
Yüreklerde korku, telaş, endişe…
“Yok mudur?!...” feryatları yediden yetmişe
Zulmet gecesini yırtan bir ses,
Sağına ve soluna bakmadan
“Ben varım!” narası Samsun’dan.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta