Yoksul ve Yabansı sözcüklerden bıktım artık
Sonsuza açılan kelimeler kurdum kendimce
Niyazlarda bulundum her sabah ve her akşam
Tanıdık ve benim olan bir sözcük için
Ağıtlar yaktım anlamlı hayatların uzaklığına
Geceler seyrettim yaprak dökmek için
Bir ben kaldım beni bana anlatmak için
Yaslandım dağlara benliğime ait olanı bulmak için
Asırlardır kaybettiğim gizli sözcüğü arıyorum
İçimde acılı bir yumak sarılı
Yaşadıkça ve nefes aldıkça çözülüyor
Ve Fakat içimde umutlu bir adım saklı
Kendimin neresinde saklandığını bilmeyen ben
Hangi yaşamlarda saklıyım
Bilinmezliğin kalbine bir hançer gibi saplandım
Bir hikaye yazıp Apansız bırakabilirim tüm geçmişi ve herşeyi
Kayıt Tarihi : 1.11.2008 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Adem Tülüce](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/01/ozgurlugun-nefsine-yagan-sozcukler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!