Özgürlüğün Kapısı Şiiri - Asiye Yaşargün

Düşünebilmek, insanlığın ilk adımı,
Düşünmek, özgürlüğün anahtarıdır.
Düşünen insan, her kapıyı aralar,
Ama o kapı, yalnız bireye değil,
Toplumun derinlerine açılır.

Bir kuş gibi kanat çırpar,
Sessizlik bozulur, karanlık dağılır,
Yankısı yayılır korkunun üzerine.
Özgürluk zincirsiz, düşüncelerde büyür.

Bugün, sağlıkla nefes alabiliyorsam,
Kendi işimi tek başıma yapabiliyorsam,
Ellerimden süzülen emek,
Beni hayata bağlayan iplikse,
Özgürüm.

Başkalarının izinde değil,
Kendi gölgemde yürüyorsam,
Hatalarım, zaferlerim,
Hepsi benimse,
Özgürüm.

Birlikte söylenen şarkılar yankılanmalı,
Farklı gelenekler özgürce yaşamalı.
Renkler rahatça dolaşmalı caddelerde,
Ve her kıyafafet sokaklarda özgürce gezebilmeli.

Özgürlük, yalnız bir isim değildir.
Tek bir insanda değil, kadınla, çocukla,
Hayvanla, bitkiyle birlikte anlam bulur.
Seslerin, farklı düşüncelerin harmanında,
Farklılıkların yankısında büyür.

30 Kasım 2024
AsiyeYaşargün