Bir meçhule mi yolculuk
Yoksa yok oluş mu bu yavaş yavaş
Ruhumda sessiz intiharlar
Yüreğimde ise susmayan çığlık
Yarınları sarsacak kadar büyük...
Kim duyar sesimi rüzgarın nefesinde
Altın bir kafeste çırpınıyor yüreğim
Özgürlük içinde esarette...
Sahi neydi bu savaş
Kim için, ne için bilinmez
Yaşama tutunmak mı hayat
Yoksa kendini bulmak mı yaşamak...
Ummanda bir damlayım
Sahrada kum tanesi
Son gibi görünen zamanın,
Sonsuzluğunda bir zerreyim
Geçip gidiyorum işte
Ne kaldırımlar haberdar ne de yollar...
Hatice Olkuner
Kayıt Tarihi : 9.2.2022 22:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

.
Adı da manası da güzel idi...
Tebrikler
Çok teşekkür ederim efendim, huzurla kalın, selam ve saygılar.
Çok teşekkür ederim üstadım bu kıymetli yorumunuz için ,yüce gönlünüze kalbi şükranlarımı selam ve saygılarımı sunar, esenlikler dilerim.
Ortak duygular,
Hedefler
Sebepler olmasın", isteniyor....
Niye?
"Bulanık suda avlananların", düzeni bozulmasın!
Diyedir, belki.....
Oysa kaldırımlar sadece "işsizlerin" değildir,
O kaldırımlardan ne faniler gelip geçti, gidenler değil de, arkada kalanlar bilir!
Kutlarım Hatice Hanım..
Yorumunuz için teşekkür ederim Mustafa Bey.
Huzurla kalın, selam ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (7)