Özgürlüğümü kısıtladın Şiiri - Şeref Öztel

Yüreğimle sardım aşkını haps ettım derınlıklerındeözgürlüğünü kısıtladım gözlerımın yaşlarının içindeher damlası satırlarda senı yazıyor

yazdıkca ıslanan yazılarının üzerınde sılık kalan adını sorguluyorum yüreğimdedüşüncelerımın içinde buyuttuğum bir çiçektın yağmuru ortak etmıyordum gözyaşlarıma

Susturuyordum bulutları benim gözyaşlarım yetıyordu yeşermen için hasretlığın içimdecıkarı olmayan bır sevdayı bıtırdın nedensızcebana bır şeyler anlat acıda olsa kabullenırımbır turlu sındıremedım nedensızce
tavırlarını

Neydı senı benden koparan o ruzgar celışkıler içinde olan bır duşunce tarzıyla yargıladınifademı bıle almadan mahkum ettın benı yalan sevdanın içindeellerımı gökyüzüne acıyorum son kez güneşe bakarak senı şıkayet edıyorum gıdışınle benı yaktığın gıbı o guneşın içinde yanarsın bunu kalbımle dılıyorum dılıyorum