Ne zaman şu kışını yaza çevirmek istersen..
...önce herşey tam kıvamın da yol alırken,
ölesiye inandırır ve bağlar ki seni
o ulaşımaz esareti ile sahte büyüsüne..
Artık güneşin seni bir daha asla terketmeyeceğine
gönülden inanmışken...
Hep ağlayan gözlerin tam gülmeyi öğrenmişken..
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Şiir konu seçimi, akıcılık, tempo bakımından çok hoş, kutluyorum şairi, tebriklerimle.
Yıkıntılar hayatta hep var vede var olacaktır.Emin ki bu duygular gerçekten yaşanmış ama şiir biraz uzun bir aradan sonra yazılmış.Ancak gerçekten güzel
unutursun kendini...
Kendini ve herşeyi.
Kurumuştur artık göz pınarların,
Çaresiz kalırsın...
Çaresiz ve yapayalnız....
İsyan edersin ama ne çare
Kim duyarki seni senden başka..
Adaletsiz dünyanın bomboş sokakların da
bir lahza kaldığın zaman bir köşesin de..
Düşünmeyi bile unutmuştur artık beynin.
Ağlayıp ağlamamakta bile kararsız kalırsınya hani
Boş boş bakarsın etrafına,
bakarsın ama göremezsin artık
SİMSİYAH BİR DENİZİN DALGALARIN DA
YOL ALMIŞSINDIR ÇOKTAN......
farklı hoş,,yazın sonu kış gibi..günün bitimi gece gibi..
acı var derinliklerinde..
kaleminize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta