Özgürlüğe Kısır Dogmatizme Gebe

Doğarken güneşle kardeşler
Batmayı öğrendim sadece bu diyardan
Sonra gördüm etrafımı çevirmiş görünmeyen teller
Tut Adıyaman’dan sonra çık Van’dan

batarken ben
Çıktığını fark ettim hilalin inceden
Ey hilal garbın afakını sarmışken
Unuttun şark’ı o sana bu kadar muhtaçken

Gördüm varlık içinde yokluk
Çok uzağa gitmeye gerek yok
Güzelim Kahta’da kaldırımlarda yürürken
Kaldırımların yokluğunu fark ettim yeniden

Sudan çok petrol olan köyleri gördüm
Sonra köylülerin susuzluktan çatlamış dudaklarını
Yalınayak yürüyen çocukları da gördüm
Yerden çok gökte yürüyen memurları da

Ellerinde olsa ellerin
Batıdan doğuracaklar güneşi
Ama bilmezler ki beni
Sonra kopacak olan kıyameti

Kusura kalma bunlar özgür düşüncem
Özgürlüğe kısır dogmatizme gebe ülkem

2009