Parmaklıklar arkasında,
Umut yaralı çiçekti.
Güneşin çocukları geçtiler çilelerden,
Geçtiler teker teker kanayan gecelerden…
Şimdi tüm ezilenler,
Birleşiyor yüreğinde güneşin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta