Özgürce (Devamı) Şiiri - Ali Fahri

aşağıdan yukarıya çıkan güneş
aydınlattı,ferahlattı içimi
yüreğimi ısıttı
en doğu ve batıdaki
yüksek dağları tutuşturdu
elele horon teper gibi
ötede üç ayak çeker gibi

çınar ağaçlarının gölgesinde
çay içip sohbet içinde
özgürce dolaşmaya
bu memleket bize
mirastır demeye
ve kahrolası üçü beşi geçmezin
laf-u güzafını dinlemeksizin
bu memleket bizim
emanetidir ata'nın
unutmyalım azizim

bu sabah
yine uyandım anacığım
gülücük dağıtarak etrafıma
içim rahat memleketim huzurlu
şehir şehir parlıyor anadolu
dağlarına tepelerine
ilk düşen güneşle