Özgürce Şiiri - Erdoğan Tekinarslan

Özgürce…

Mavi tonlu camın kenarında
Gözlerim martıların dalışını süzüyor.
Rüzgâr sert esse gerek ki;
Çırpmadan kanatlarını dalıp
Sanki hayata direniyor.

Ve akşamın
Kor gibi sönmeye yüz tutmuş griliğinde,
Azgın dalgaların
Kıyıya vurduğu Marmara’nın,
Sis çökmüş
Ufkunda görüyorum ışıklarını
İstanbul’un…

Ve hüznüm
Derinliklerinden gelen
Duyguların esirinde,
Yapayalnız
Kendimle tutsak…

Haftalardır süren
Sisli günlerin sabahında,
Yıkılmış hayallerin peşinde
Katarlanmış gemiler gibi…

Penceremdeki dökülmüş yapraklar
Denizin üstünde göğe değer gibi…

Soğuk bir gün dalgalı bir deniz
Aydınlığa koşar bedenim
Yarınlar gibi,
Özgürce…

Erdoğan TEKİNARSLAN
Esenköy-2001