Gecenin karanligi çöker üzerime Sessizlik arkadaş olur yüregime Zihnim dalar gider geneL.
O eski günlere
Sen ARİF oğlu özgür
Gözlerine baksam ürkek bir bakış
Sesini duysam titrek bir nefes
Sen ey sen sevdigim gercek
Sevmeye korkar dumanlı bakış
Gözlerimle görmeyi
Kulaklarımla işitmeyi
Sen hiç sevdinmi hey insan Sen hiç yürekden
Hıçkırarak ağladınmi hey insan Bilirmisin hayallerinde ne yatar Bilirmisin her gönül sevilmez Bilemezsin küçüğüm
Hasta olunca ateş basınca Caresiz kalınca anlarsın
Seni sensiz sevmeyi isteyemedim gözlerinin yokluğunda seni yüreğimde sol kösesinde saklar oldum sevda yellerinde uçup gitme diye anlayamadınki sevmenin ne oldugunu özgürlük bukadar uzakmıydı sen yoksun yanımda niye böyle anne gözlerim dolar tavana baktığımda aşk mıdır benimsemekmidir anlayamadım ama sen yoksunki şimdi yaşam kaynagımda sen yoksun sevdam.
Söylemek söylem söyleyebilmek
Yada kuşku kurgu yada birtakım deyim
Yada kelimeler aslında
Mutluluk anne kucağında
Tüllü çocuk
Güvenle sevgiyle bakmak sende
Tüllü çocuk
Aşka ağlayarak babasının peşinden koşmak yine sende
Tüllü çocuk
Bahara sevdalansak Poleniyle alerji yapar
Güle adını versek
Dikeni ile yüregimize batar Yara yar desek Özgürlüğümü tutsak eder Bilemezler sevgiyi
Senki gözlerimde kaynayan su gözesi Omuzlarımda taşıdıgım yük arkadaşım Dogacak çocugumun en nefis annesi Umutlarımdaki duygu yüküm
Senki tabiatın bana verdigi
En önemli kişisi
Yüreğimde hasret beynimde sen kurumaya
yaprak tutmuş duygularım ve ben kendimi yargilayamadım söz dinlemedi gönül sevmek ne garip duyguymuşda hasretine amane olamadım ismimin özgürlügünde söyleyemez
oldum duygularımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!