Gözlerimde geçmişin yorgunluğu,
yüreğimde adımların yankısı.
Yaşamakla yaşamamak
aynı noktada buluştu içimde.
Sevdiklerim gitti,
ama eksilmedim.
Korkular sustu,
adımlarının yankısı bile
geri dönmedi içime.
Bir sessizlik çöktü tozu dumana katan düşlerime.
İşte oradan anladım;
özgürlüğün
hiçbir şeye tutunmamamak olduğunu.
Ve şimdi,
rüzgâr nereye eserse
orası benim yurdum
yürüdükçe var oluyor yol,
kayboldukça özgürleşiyor ruhum
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 14:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!