Özgür Tutsaklık Şiiri - Mehmet Gölcük

Genç bir kadının gözyaşlarını hatırlıyorum.
Kadıköy meydanından yiğit İstanbul'a girişimi.
Adımlarımı.
Her adımım bir devrim gibi çarpıyor yüzüme.
Yenmek istediğim bir ben daha var,
Koca, eski çınar gibi gövdemde.
Bir yoksul çocuğun ayağındaki pabuçlar kadar,
Yırtık ve eski bir çınar.
Bir ekmek içi kadar yumuşak gövdem
Ve özgürlüğe koşarken, gözlerinden vazgeçen bir kadının gözyaşları,
Dağları düşünüyorum.
Özgürlüğün ucunun dokunduğu dağları.
Korkuyorum.
Geride kalacak bir sevdiğim, bir arkadaşım, bir ailem var.
Bir de gelecekteki özgürlük duygusu.
Dağları düşünüyorum.
Saatin savaşı barış geçtiği saatlerde.
Ah sevdiğim,
Ne garip histir tutsakken özgür düşünmek.
Sen geliyorsun aklıma.
Bir de kara kaşlı, kara gözlü yetim çocuklar,
Bir aşk doluyor içime, bir de çaresizlik.
Ah sevdiğim.
Zalim fırtınalar içerisindeyiz.
Sen, ben ve özgür düşüncelerimiz.