Tesellim oluyor belki bilişin
Gönlümü yakıyor böyle sevişin
Nedensiz olsa da bu son gelişin
Bırakıp gidişin hediyem olsun
Sevgimi yasladım kızgın duvara
Burası bir yangın yeridir gönül
Ateşi sönmeden harlamak ister
Gözlerim kalbimin dilidir gönül
Yaşları dinmeden ağlamak ister
Kimlerden saklarsın aşık adını
Dertlere isyankâr,aşka isyankâr
Sevgiye susamış bu gönül benim
Kaybedip aşkını kalmış ziyankâr
Çilekeş yaşamış bu gönül benim
Nedensiz yaşıyor sevgim burada
Aşılmıyor bir heceyle şu gönül dağı
Bin Aşk ile huzuruna çıksam ne olur
Bülbül idim bir gül için kaybettim bağı
Ferhat olup şimdi dağı delsem ne olur
Geçer oldu şu günlerim ahu zar ile
Zannetme bu dünya ebedi alem
Aşkımla ağlıyor kağıt ve kalem
Şu garip halimi bilirsin madem
Dön artık sevgilim geç kalacaksın
Demek ki sevgime ölümdür yargın
Sana yazdığım mektubu
Belki yırtar giderim
Böyle azalmaz yara bu
Hergün artar giderim
İnanmasanda sözüme
Bülbül güle aşkım ile ötüştü
Bir günüme canlar bile çatıştı
Deli ömrüm dost gönlünde yatıştı
Selam söyle gönül dosta gidersen
Eğer oldu bensiz güller başını
Söylesem derdimi kimler inanır
Görenler halimi aşktan usanır
Yunus gökte mecnun yerde dolanır
Çaresiz derdimi bilemedim ben
Ne sana söyledim ne seni duydum
Kaderim bu canda aşkı taşımak
Güneşin içinde sonsuz üşümek
Anlamsız olurdu böyle yaşamak
Kalplerin dilinde seven olmasa
Kalbime görünmez perdeyi çektim
Yokluğun ardından ne diye gittin
Hasretin gönlüme yeter mi sandın
Dermansız derdinden hediye ettin
Aldanıp ömrüme çeker mi sandın
Feryadım anlamsız kaderim öyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!