Yalnız olduğunu kabul edersen,
Yalnız olduğunu hissettirdiklerinde,
Daha az acı çekersin bence.
Ümidini bağlarsan yok yere,
Yaşadığında anlarsın söylemedi deme.
Kır artık zincirleri,
Boyun eğme hiç kimseye.
Gerçekleri bil ama sen söyleme.
İstiyorsan ve eminsen kararından,
Döndüremez kimse seni yolundan.
Sen bir savaşçısın unutma bunu,
Kazanmak için doğdun yok başka yolu.
Senin en iyi dostun yine sensin,
İstesen de ihanet edemezsin.
Özgürlükle farklı birbirinden yalnızlık,
Bir gerçek de ayrılık.
Yalnız olmadığında eğer özgürsen,
Ve her zaman yalnız olduğunu bilirsen,
Benim gibi birisin özgür ve gerçekleri bilen.
29 Aralık 1998 Salı 2:14 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 6.4.2011 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!