Özgür Özgün Şiirleri - Şair Özgür Özgün

baharlanmış sıcak bir düştür gecenin bana sunduğu. oysa tanrının ataerkil çocuklarıydık aşka ve kana susayan. ah o meleklerin el değmemiş bakir sarhoşluğu kristal bir yanılsamadır sadece kalabalıktan tenhaya akan.

la mekan ruhların müphem kaoslarıdır kendi bedenimde zamanı acılara bölen. sığ kelimelerin kötü tohumlarıydı düşlerime kan rengini veren. düş dünyayla dış dünya arasında düş kuyusunda batıl düşlerin kabusundayım. ve orda mevsimsiz geçen yıllar yaşadım hep katıksız kaldığım doyumlar. sonra bir taşra dinginliğinde buldum kendimi. sabır mihenk taşı oldu benim. beni acılara doyuran ve yiten aşklarımın ardından gazeller okutan.

mazinin ucuz endamlı baletiydim ben düşlerin mişli geçmiş fotoğrafında ve kendimi yenileyememenin sancısı bağrımda. kör bir bıçak yarası gibi pas tutardı kanım, daha hançerler bile çekilmeden kınlarından. işte o zaman ölü kırlangıçlar bile utanırlardı ruhumda koparmış oldukları fırtınalardan.