bir kalp kaç kere kırılabilir
kaç kere yeniden yapıştırılıp hiçbişey olmamış gibi hayata devam edilebilir
kaç kere acıtılabilir damarlarına kadar
kaç kere acuçlara alınıp, bütün vücuda kan pompalarcasına sıkılıp, bırakıp gidilebilir
kan toplanır pıhtılaşır tam yüreğinde kaç kere
bütün damarlar temizlenip bir daha kirletmemek üzere yemin ederken
diyorum bazen değer mi yaşamaya
herkes bu kadar kirlenmişken
bir yalan etrafında 365 gün dönüyorken dünya
ve yaşamak için insanlığı bir kenara bırakmış hayvansal içgüdüler hakimken dünyaya
değer mi
hayat her geçen gün kendini yenileyen,
tıpkı sonsuz, tertemiz ve durgun bir deniz gibi
içindeyken dibine batmak istemezsin, kaçarsın tehlikelerden,
çırpınırsın çıkana kadar, kaybetmek istemezsin, korkarsın yaşamaktan.
dışarda seni bekleyen sıcağa rağmen bırakmak istersin yüzmeyi
bu kadar ferahlık, bu kadar temizlik yeter bana dersin, sıkılırsın da biraz
içindeki mahluk sokuyorsa canlı canlı kefene
sen bilmesen de ruh hükmeder o aciz bedene
ki sen bilmezsen kaçmaya çalışmak nafile
ya temizle ruhunu en derine ya da yakışmıyor bu ruh bu bedene...
ne kadar yaşarsan yaşa payidar değil dünya yolu
sulardan durgun halim
konuşmaya yok mecalim
hayat akarsuyunda çok taşa çarptım
denizimi ararken akıcılığı kaybettim...
hayatta en zor şey kalabalık içinde yalnız kalmak
adım atacak yer yokken dört duvarının içinde
boşluğa düşmekten korkmak zor
sırtını yaslayacak bir taş bir kaya aradığında
arkanda olanlara bakıp meğer hayalmiş herşey demek zor
asla ummadığın insanların az da olsa sendelediğinde yanından kaçışlarını görmek zor
ahh ne güzel bir kadın o
hiç yüzünü görmesem de biliyorum
çok güzel bir kadın o
çünkü
o benim eşim o benim karım o benim hayatım
aynı yastığa baş koyduğum yanından hiç ayrılmak istemediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!