Bomboş sokaklarda
Bomboş sayfalara bakar gibi
Başı boş bomboş yürüyorum
Kimseyi aramaksızın sormaksızın
Kimseye bakmaksızın
Dalgın bir düşünce içerisinde
Bomboş sayfalara yazabildiğim
En güzel sözdü adın
Ve adına yaraştırmaya çalıştığım adım.
Lakin, bana uzak mı uzak!
Senin parıltılarla süslenmiş tacın
Gıbta edilecek namın
Bıraktı yine bırakanlar, teker teker terk ettiler beni
Kalan kaldı geriye bir sen ve bir ben
Hadi şimdi sıra sende haykır haykırabildiğin kadar
Dağıt yık ortalığı vur kır parçala
Al eline alabildiğini hırpala
Senden yana gıkım çıkarsa namerdim
Kulağıma fısıltılar,
Gaibten bir ses gibi
Bahar sana varmaz diyor.
Deryada fırtınalar,
Karaya dümen varmaz diyor.
Azrail kapıda!
İstediğin kadar itiraz et
Et bakalım edebilirmisin
Kainat kükrerde derinden
Sen gör diye neler çıkar yerinden
Neyim ney oldum demezsin diyemezsin
Hesabın sorulur kendinden
Üzüntüne üzüldüm diye sevinebilir miyim
Sevincine sevindim diye üzülebilir miyim
Üzüntüne üzüldüm diye de sevinebilir miyim
Biri yada hiç biri veyahut her biri
Hangisi bilebilir misin
Deseler ki;
Hani beklersin ya
Bir annenin doğumu beklediği gibi
Sonucun ne olduğu umrumda bile olmadan
Sonunun nereye varacağını bilmeden beklersin
Kutupta çırılçıplak bedenine bir örtü beklercesine
Yada çok ve çok sevdiğin birine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!