Özgür Olmak Kolay Mı? Şiiri - Ahmet Emer

Uzatmış burnunu bulutların arasından eğreti güneş.
Serin esiyor meltem.
Al yeşil bezenmiş; bahçede beyaz, pembe, mor çiçekli ağaçlar.
Yem yeşil otlar, kırmızı, beyaz, mavi, sarı çiçekler.
Vızıldayıp geçiyor böcekler, sinekler, arılar.
Kaldırdım elimi göğün tavanına değmeğe, ayak parmak uçlarımda yükselerek!
Sarmal bulutlar ip yumağı, ulanmışlar birbirlerine parçalı bulutlu!
İmrendim, nazlı dalgalanan uçurtmaya uzandım.
Açtım ellerimi hey hey!
Özgürlük ne güzel şey…
Evin balkonunda olsa da / yazık!
Çekiliyorum aşağıya ayak uçlarımdan.
Padişah özlemcilerinin ülkesinde özgürlük neyine? ! .
Kolay mı özgür olmak?
Bahar bu, dedim kendi kendime sıcak günlerin muştucusu.
Sararır, ağarır güneşin donu; kavurur yakar; aydınlatır ortalığı yaz gelince…
Uyanır kurt, kuş kış uykusundan; insanlara inat, insanlar uyuşur, gözleri kamaşır! .
Bakamaz güneşe sarışınlar, gölge isterler!
Gölge eden olmasa, bir bakabilse sarışınlar güneşe!
Daha yaza çok var.
Ya özgürlük, yalnızca evin balkonunda mı olmalı?
Uyanınca Güneş’ in Yeleleri, tüm ufku saracaktır elleri!
Bir bakabilse sarışınlar güneşe görecekler, Sarı Saçlı Mavi Gözlü Dev’ i! ..