Zorla değilya?
ben aşktan anlamam işte,
ne sevdanın sıcaklığını,
ne sensizliğin soğuklugunu
hissetmiyor şu acizane bedenim.
Sen oradasın,
orası yürek sancısı,
ben buradayım,
burası bana çok uzak!
Destanlar kadar uzağım sana
gayri iflah olmaz bu adam,
hasret tireni teknolojinin son ürünü
hızlandıkça uzaklaştırıyor
Payımıza düşen bu!
Sadece çocukken ınanırdık ayrılmayacağımıza,
sadece çocukken gülerdik ayrılacağımıza
insan büyüdükçe görüyorsun işte
sadece acılara perde olsun diye gülüyor bu hayatta!
Ömer Hayyam,ın şu dizellerini hatırla
fısıltıyla okurdum kulağına
''Her sabah yeni bir gün doğarken
Bir gün de eksilir ömürden.
Her şafak bir hırsız gibidir
Elinde bir fenerle gelen.''
Her yeni gün umut olsada
eksiliyor ömürlerimizden
çocukluğumuzun bahçesinde kalamadık işte
bundandır yaşamak bir inat oldu şu bedende!
Bundandır inatla yazışım,
bundandır okumuayanlara haykırışım.
Kitapları yakmaktan daha kötü suçların olduğunu duyardım,
duyardımda inanmazdım,
inandım ve anladım,
daha büyük suç okumamaktır!
Ben ve senin gibiler, dünyada hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimizi düşünerek büyütüldük. Büyütülürken uyutulduk.
Hatırlarmısın, mektuplar yazardık birbirimize,
bir de uçlarına içimize döndürdüğümüz şiirler.
Şiirleri, bedenlerimize saplamaya çalıştık
Oysa onlar, çoktan dilsizleşmişti
Biz, öyle şarkılar dinliyorduk ki,
yaşamımıza ad koymak mümkün değildi.
Anlamak hoşumuza gitmiyordu;
Çünkü, anladığımız şeyleri değiştiremiyorduk.
Biz, o günlerde ömürlerimizi yemeye başladık çoktan!
Birden bedenlerimiz büyüdü,
en başından yorgun ve küsmüştük.
Ne garip, oysa bir çoğumuzun adını düşünüyorum;
şevda, Umut, Barış, Mücahit,
Devrim, Deniz, Cihat, Savaş ve ya Özgür’dü.
Adlarımızın anlamlarını ezberleyip
sonra da unutmaya çalışarak!
Bedenlerimizi büyüttük.
Bedenlerimiz büyüdü biz özgürlüge yürüdük
ve ayrı düştük!
sonunda ayrılıgın,
sonunda sonsuz olmanın,
sonunda özgür olmanın hediyesini
kulaklarımıza fısıldayarak ayrıldık.
şimdi sitem etmek bize yakışmaz
Nazım Ustayı hatırla;
''Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine''
Hadi tut ellerimi bir gün özgür olacağız! ! !
13.01.2011
Göppingen
Flughafen Stuttgart'ta.
Şevket DalboyKayıt Tarihi : 13.1.2013 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!