Gün benim
Güneş kimin hesabına tutar akşamı
Hangi şehirde konaklar gece
Güneş kime misafir dir bilinmez
Karanlık dostça yaklaşır mı?
Sarmaşık sarmalı, sinsi bir çıyan
Dilim sussa yürekte kor
Ne söylesem oluyor çor
İnsan insana olmalı hor
Ağaç dalsız olur mu hiç
Yok minnetim, de minnetin
Kızım iki gözüm
Yaşamım, kalbim
Bir su gibi azizim
Neşem,gülen yüzüm
İşte benim mucizem
Sevmek için nedenim
Küçük Ayrıntı
Sana ulaşmak
Tek çabam değil elbet
Sadece arzularım Plüton
Sen çekirdek
Selam gül yüzlü
Mavi gözlü kadın
Sevdanın ağrı dağı
Zirvesinde tipi kar
Tepesinde bulutlar
O kadar içime ağladım ki
Gök gürültüsüz fırtınalarım
Suya haset taştı dereler
Ne kimse boğuldu selimde
Ne yıkıp geçti bentleri
Bir ben bilirim,
Ne umudunu yitirdin
Ne miskin oturursun
Güneş diğer küreden
Sabah doğacak biliyorsun
Ömür verdiğim hayat pınarım
Dizine uzanıp meşki bulduğum
Mabetti yuvamız aşkta dülgerim
Günlerdir sensizim nerelerdesin?
Gelecek hayalim koca çınarım
Beyhude bir bekleyiş
Şafak renkli gülüşlü
Gözlerim, umut kirişte
Kalbim çırpınır yok işte
Fırtınalı, dik bir yokuşta
Sükut ol kulak pür seziş’te
Bir rüzgar esse
Yalnızlığımın ortasına seni fısıldasa
Bir sen olsan nefeste
Birde silüetin karanlığın ortasında
Ansızın kapı çalınsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!