1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Adı Özgür Ellerinde sazı
Bir sevdası Maraş dondurmacı amcası
Aynı duyguların emekći öğretmeni
Hep emek gösteren ve sohbet etmeyi çok seven.
Sanat ustadı Kutlu Öğretmenlerin
Umudu en büyük mucizedir
Ey öğretmen sazcısı
Vay be şimdide biz sanatçı olduk.
Hep beraber göreceğiz
Aşamayacağımız zorluklar
Her zamanki gibi
Bağlama çalmaya devam.
Bana adam gibi adam olmayı
Öğrettiniz hep özledim
O eski dostluklarımızı
Zor günlerde mahkeme kurardık
Davacı olan hüküm yer
Ben Sazıyla coştururum
Parayı ağlatmaya devam...
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!