Bir özgür kuş konduda kafesine bülbülün
Getirmişti dağlardan kokusunu bir gülün
Ayrılınca tüyleri düştü kafes içine
Özgürlük türküsüde düştü bülbül diline
Artık daha dertliydi öterken yürek yanık
Yanık yanık ötüyor bülbüle Tanrı tanık
Bir sanık gibi tutsak hem kafese hem güle
Zalimdi insan oğlu kıyıyordubülbüle
Özgürlüğe açılsa şu kafesin kapısı
Uçacaktı kafesten dönmeyecekti geri
Şu zalim sahibinden önce gelseydi keşke
Bu akşam üstü eve bir altın kalpli peri
Kayıt Tarihi : 12.9.2010 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçükken çarşıdan kuş alıp eve getiren oğluma espiriyle yazılmış,ama onunda birdaha kafese kuş koymamasına neden olmuş bir şiirdir
TÜM YORUMLAR (1)