Özgür, küçük süs kuşu Şiiri - Akın Akça

Adam çıkardı kuşları kafesinden.
Muhabbet kuşları veya kanaryalardı.
Gülümsedi onlara ve koyuldu işine:
Kuşları insanlara sergiliyor
ve onları daha büyükçe,
bonibon şekeri gibi renkli
küçük arabalarda gezdiriyor.
ve sonra rüzgar gülü
gibi sabit bir köke bağlı
lunaparktaki dönmedolaba
benzer hareketli, yuvarlağımsı
bir şeyin üzerine sabitleyerek
onları başladı döndürmeye;
İki elini açtı iki yana:
Çok fazla insan, uzunca
süre alkışladı, ortamı yıkarcasına;
tek amaçlı bir sirk çadırının
bu monologumsu gösterisinde...

Küçük kuşları adam hür
bıraktı, görevlerini tamamlayan
kuşlar uçtu düşünmeden; pır pır
...ama gitmeden bakıcısının -
eski- omzuna bir şahin uçuşu
kondu ve gülümsedi bir kere,
bir tanesi -aklı evvel.
O karanlık kasvet yapısı
Victoria tarzı evinden
sıçrayarak, uçarak
uzaklaştı sisinden karanlığının
yağmurun metropolün;
ama insan yapısı,
nadir bakıcısının
oldukça kadirşinas olduğu:
Daha yüksek yerleşimlere
uçtu kaderin, şans rüzgarı
götürdü onu yüksek
tepelerine, cesaretin!
Ver elini İskoçya,
ve Grönland'a varmasından
önce konmuştu İzlanda'ya,
terketmesinden daha
sonra İskoçya'yı...
Ve Kırlangıca dönüşmüştü
Kuzey Kutbuna vardığında;
çok tanış gördü, arkadaşlar:
Boz ayılar, ve hatta inanamadı
görünce misafir penguenleri,
Güney'in yazından mülteci.
sanki onlar da serbestleşmek
için oraya gelmiş
bir süreliğine yerleşmişlerdi.

-
bbc'den cebe aldığım iki resme bakarak