Özgür Koçkar Şiirleri - Şair Özgür Koçkar

HOCAM

Yok hocam, ben istemeden oldu işte.
Yani ben güzel güzel dinlerken, o gülünce,
Kezzap yanığıymışçasına eriyince kalbim,
Dersi, işi, gücü bırakır yine gülüm derim.

KALABALIK YALNIZLIKLARIM

Dar bakıyordum hayata sigara kutusuymuşçasına.
Dar bir dünyada, sığ bir hayat yaşıyordum.
Sevmiyordum sevgisiz, sevimsiz, yapayalnız hayatımı.
Kalabalık yalnızlıklarımın içinde arıyordum seni.

KALBİMİN TEMİZ KALAN SIZISINA

Ömrüm boş çizgisiz bir defter.
Almışım elime kalemimi, silgimi;
Saniye saniye işliyorum, dolduruyorum ömrümü.
Her hecede, her cümlede, her satırda sen.

KAVUŞMAK

Bugün sil baştan seviyorum seni.
Yepyeni aşık oluyorum sana bebeğim.
Yüreğimin nehirleri bambaşka akıyor.
Bugün işte, ömrümün en bugün günü.

KÖŞE BAŞINDAN

Köşe başından duydum sesini
Ana memesini arayan bebeymişçesine
Gözlerini yumar da yarı mahcup kaçırırsın ya
Hani görmezden gelir gibi yapıp da eski aşkını karşı kaldırımda

KÜÇÜGÜM

Çok mutsuzum,
Bilemezsin ne gam yüklü zordayım.
Kazanmak için ne yapsam boş, bir uçurum yoldayım.
Aşkım! Görmüyorsun, senin uğruna tükenmekteyim.

PARDON

Pardon hanımefendi, anlamsız belki ama,
Hani inanmazsınız da belki…
Fakat siz, siz sanki sevgilimsiniz.
Nerde olsa tanırım bu seni, çok pardon sizi...

SANA AŞIĞIM

Bilirdim kendimi bildim bileli,
Senin ne denli güzel ve kusursuz olduğunu.
Özlemin ne denli büyük olduğunu,
Hasret çekmenin ne zor olduğunu…

SEN DÜŞÜNCE AKLIMA

Yaşam, ölüm nedendir? Dünyaya göredir.
Damarlarımda sen varken iklim vuslat, aşk yöredir.
Bu nasıl vicdan, nasıl kaderdir?
İcabında acı söz görünür sevdiğim!

SEN OLMASAYDIN

Diyemezdim iki anlamlı söz sen olmasaydın.
Kelimeler oluşturmazdı cümleleri yokluğunda.
Gülemezdim, acırdı içim, ağlardı gözüm.
Sen olmasan, olamazdı hayatın anlamı.