Kirpiklere ok denilmiş
Vurmuş yarin yüreğini.
Şiirin yayı gerilmiş
Deşmiş kanlı ciğerini.
Bir gün gelmiş Mecnun sevmiş
Merhaba gümüş ağaç.
Bugün yine yapayalnızsın.
Kırılmış, incecik kalmış dalların.
Yine yok yanında
Hiçbir zaman göremediğin yaprakların.
Diğer ağaçların saçlarını okşayan
Gözyaşlarımın
Birbirine karıştığı dudaklarımdan,
Adını duyuyorum,
Ayrılıkla beraber.
Onunla
Elele vermiş
Seni uğurlarken
Bir damla yaş aktı gözümden
Gitme diyemedim.
On dakika, on dakikacık daha kalsaydın
Bilsen nasıl sevinirdim.
Ama ne fark ederdi?
.... Mevsim Kış:
Ve bir gecem daha geçiyor sensiz.
Senin hayalinle sarıldığım bu yastık,
Sırılsıklam oldu gözyaşlarımdan.
Isıtmıyor soğuk gecelerde
Kat kat örtündüğüm battaniyeler.
Bir paylaşımdır aşk
Bir etkileşim, bir mutluluk.
Belki kısa ama
Tatlı bir yolculuk.
Paylaşılır bu yolculukta
Bir yudum su, bir parça yolluk.
Bir dokunuş
Bir dokunuşla ürperdi içim
Kalbim 120'yi solladı
Tüm damarlarım bir anda
Kalbime kan pompaladı
Heyecanlanmışım.
Bir lokma daha yuvarladın
Oh yarasın!
Göbeğin ekvatora denk
Ensen de Konya Ovasına.
Ne diyelim, gözümüz yok.
O koltuk kıçının altında olduktan sonra
Saat gecenin on ikisi:
Seni düşünüyorum yatağımda, uykusuz.
Odamı anahtar deliğinden sızan bir damla ışık
Ve senin kalbimde yaktığın ateşin aydınlatıyor.
O esmer yüzünde canlanıyor aşkımın aydınlığı.
Gece, gözlerinde kıpkırmızı bir kor oluyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!