Özgür Kırlangıç Şiiri - Zişan Türkcephe

ben vazgeçiyorum..
umutlu cümlelerden
ya da güzel günleri beklemekten..
anladım ki öyle günler hiç olmamış
yıllarca kandırıldım sanki
üstelik bunu ben, bana yaptım
kandırdım kendimi..
hayal kırıklıkları gibi üzerime devrildi tüm o hissettiğim umut dolu sözcükler..
kalksam kalkamam, nefes alsam yaşayamam..
sanki hayatın arasında çırpınan yüreğim son vermiş gibi..
.. artık son gibi..
kabullenmişte bitmesini bekliyor gibi..
Özgür bir kırlangıç gibi..
sahi özgür bir kırlangıç nasıl uçar?
zira benimkisi uçmayı bırak nefes almayı dahi unutmuş gibi..