ölüm geldi usulca zamansız
ne acıdır bu amansız
oysa
geleceğe taşıdığım umutlarım
yaşayamadığım aşklarım
yaradana borçlarım var benim
yeşilin büyüsüne
bülbül sesleri eşlik ediyor
görkemli ağaçların
yer yer kızıla dönmüş yaprakları
gökyüzünün mavisine hakim
ışıl hüzmeleri süzülüyor
her güne açılır binlerce perde
yaşamın olduğu her yerde
duyguların gasbı sahnede
seni seviyorum; birinci perde
aşk mı?
senki bir görüşte nedensiz seversin
aşk engel tanımaz zannedersin
gülü dikeniyle misafir edersin
gurur aşka engel olurmu dersin?
olurmu dersin?
ılık bir sonbahar akşamı
esen meltem
sevda şarkıları taşıyor gölümüze
gönül sarhoşu dalgaların ritmine
balıkçı teknelerinin sesi
yokluğunda her gece düşlerimde
buluşuruz düş evimde
gündüzün bitmeyen özlemi
gecenin kasvetinde
olurda gelemezsen diye
dikenli tel örgüler
ve yüksek duvarlarla çevrili
gün ışığı görmez hapishanenin
tek kapılı hücresinde
zaptı mümkünmü sanırsın duyguların?
sen bana esirsin belki bedende
benim esaretim ne tende
ne de bedende
ben esirim sende
buluştuğumuz bu ortak kaderde
aş duvarlı avlunun içine
taze toprak kokusu yayılmış
hazırlanıyor toprağın sakinleri
her biri ayrı bir türkü tutturmuş
ötüyor ağustos böcekleri
sanki bayram yeri
ey! ah almış gönül
beyhude kanat çırparsın
bir ümittir daldan dala konarsın
gün gelir sen de gül gibi solarsın
ömür bitmezmi sanırsın günceden günceye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!