Karanlıkta bana bakan gözler görüyorum
Sadece göz,onlar benim için
Ne bir bedenleri var
Ne de bana dair hissettikleri
Yola çıkma vaktimin geldiğini,çok sonra
Ancak yolun sonuna geldiğimde anlayabildim
Başlangıcında mıyım her şeyin,
Yoksa bir sonda mıyım,bilmediğim?
En iyisi uyumak,olabildiğince derinlemesine
Bir ulaşılmaz; bir de,kavuşan olmak
Daha önce hiç duyumsamadığım seslere
Kendi gerçekliğinde her şey,ne de güzel!
Artık özgür düşler görüyorum,uykularımda
Avutuyorum kendimi;
İçerimdeki çocuksu,
Ve beynimdeki bana yabancı halimi
Karanlıkta bana bakan yüzler görüyorum
Sokak lambaları her şeyi aydınlatamıyor
Gölgeler,bana benzeyen biçareler
Hepsi de ne yazık sadece düşlerimde özgürler!
Kayıt Tarihi : 11.8.2010 09:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!