Özgür Düş/tüm Şiiri - Emine Genç

Özgürlüğüne kavuştu ömrüm!
Tutsak düşüncelerden azat ettim kendimi
Mutluluğa yelken açtığım gün.

Ruhumun geri dönüşü,
Acılardan muaf edilişimin miladı olacak.
Ve aşkın fermanı
Gönül haneme yazılacak.

Bir bebek düşecek kucağıma
Adı/nı ay/dan;
Ruhu/nu güneş/ten ç/alacak.

Gün geceye hasret biriktirirken
Karanlıklar sus/ar aydınlığa.
Sesimin sessizliğinde ufuklar kaynar
Işığa koşuyorum çığlık çığlığa.

Umudum meşale misali ellerim de
Denizler yanıyor alev/alev
Medcezir geceler de

Hey! özgürlük...
Ne çok şeysin ve ne kadar hiç.

-Toprağın koynunda yeşeriyor bir küçücük sevinç-

Yaprağın rüzgâra tutsaklığı gibidir aşk
Asırlarca sürüklense de peşinden,

-İnsan sevdiğince özgür/Sevildiğince ışığın esaretine sürgündür-

Gülgünler gülüyor semalara
Aldırmıyor bulutlara hüzünler.

Bir çocuğun gözlerinde aşk
Yüreğinde umutlar çoğalıyor.

Unutamam özgürlüğün yarınlarını
Seni sevmenin tadıdır aşkın adı.

-Dilediğin yerden kes; bu aşkın göbek bağını-

-Özgür bıraktım kendimi/Merhaba hayat-