Üzerime düşen bir damlayla irkildim
Gözlerimi açtığımda toz dumandı dünya
Ya çıplaktım yada üstüm başım yırtılmıştı
Önce üşüdüğümü sandım titreyince
Sonra anladım bacağımın kırılıp kanadığını
Ve etrafımdaki dumanın bir savaştan
Bir yıkımdan hediye geldiğini
Adını özgürlük koymuşlardı bunun
“ Sonsuza Dek Özgürlük Operasyonu ”
şimdi hatırlıyorum hayal meyal geçmişi
Annem sofrayı hazırlarken evimize
Misafir gelen soğuk yüzlü bombayı
Oysa biz ancak doyuyorduk o sofrada
Sonra.......
Sonrası toz, duman ve gürültü
Artık ne annem var nede bir sofram
Sonsuza dek yalnız ve sakat kalıyorum
Sonsuza dek özgür kalsın diye dünya
26/04/2003 tarihinde Irak’ ta ABD mühimmat deposunda gerçekleşen patlama sonucu fırlayan füzelere hedef olan evlerde hayatlarını kaybeden çocukların anısına
Tunahan ErmihanKayıt Tarihi : 25.9.2003 13:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!