Özgür Doran Şiirleri - Şair Özgür Doran

Buğday sarısı rüzgar
ellerin çocuk hüznü
gökyüzünde yüzen balıklar var
mavi pullu
yolcu otobüsleri
saflığın celladları

beni doğur sevgilim...
seni yeniden sevebilmem için.
rahmin de bir acı olmalı
aşk..

Önce beni öldürmelisin
Kendini öldürmeden
Kalmamalı yaşadığına dair iz
Siyah bir tümsek
Bir çam gölgesinden başka

Bu sabah yeni bir güne uyandım

Güneş daha bir güzel
i
ç
i

Gri bir hüzünde
gözlerin
nefesin elma kokuyordu
ismin şehrin belleğinden
sürgün
kuşlar anlatıyor

En çok kumdan kaleler yakışır sana
Masmavi denizin üzerinde
süzülen
Mavi gelinliğinle
Birde savrulan saçlarının arasında dolaşan
Deli rüzgar.....

İnce ince kar yağıyor
Uyku mahmuru saçlarına
Apansız çıkmışsın belli
Soluğun dört duvar arasında sahipsiz
Yıkık dökük bir otobüse binip
Şehri terk et

nedir ki hayat
sesinden
gözlerinden
öpüşünden
başka

Aşkları erteledik
küçük korkular
için
Yalnızlığın kısır döngüsünde
daha b ü y ü k
Acılar

Sarı...
bir renk değil...
üzgün bir bakış
bir sevişme ardılı
dönülmeyecek bir yolun mihenk taşı
son nefeste söylenen