Özgür Doğan 2 Şiirleri - Şair Özgür Doğan 2

Demişki arz-ı hal

Bir ermiş dermiş ki:
Ben sevmeyi annemden öğrendim, zülmü tanrıdan
Sonra düşünmüş: ben tek bir şeyi öğrenmedim, ne olabilir demiş, kendi kendine
Oradan geçmekte olan ak koyun: Kara koyunu bul, ona sor söyler demiş.

Bir de var.
Gidip biraz ağaç dinlemeliyim, sonra havanın yumuşaklığını.
Ve dokunmalıyım yüreğine
Sen sürmeliyim dudaklarıma, bir kaç eşya, pencerende bir sardunya buğusu, nereye koymalı gözleri, uzaklara taşınmalı eller.
Bir de sen duru bir tende dinlenen ruh, bulutlarda gezen mavi ülkeli kadınsın ki yani o derece aşık olunmaya müsait, ama. Gidip bir ağacı dinlemeliyim gövdesine uzanıp seni öpmeliyim bide uzun uzun ki, seni öpmek arındırır beni o duru tenindeki ruha dokunulduğu zaman.

Biri adını ağzına aldı da

Yüzümüzde eskiyen yüzler vardı
Kimi neye benzediğini düşündü
Kimi sadece bakmakla yetindi
Oysaki yapılacak çok şey vardı

Bir kaçışın provaları
(1)
Bu cümlenin içinden yahudi kaçmış olmalı
Kıyafetlerinle meskenleşiyorum sevgilim
Darp aldım sana, muayen gününde vereceğim
Gömleğim yırtıldı, annemin elleri yamalar

Belki çok ıslanmışızdır bu yağmurda belki güneşe çıkmalıyız
Belkide kar yağmalı üzerimize.. Kim bilir belkide..

Devrik

Hedef tahtasının tam ortasıyla
Kalbimin tam ortasıyla
Bir kalabalığın tam ortasıyla,ve aşkın tam ortasıyla
Aslında tenimizdeki siyahlığın ayyuka çıkmasıyla, her ne olduysa oldu işte

Biliniz ki aid olduğum yerdedir şiir
İmzası boğaz köprüsünü andıran adamların yüzüne birden inen otobüs
Susun! !
Makinalar çalıştı, annem evi temizledi
Siz hiç makinalarla konuştunuz mu
Tıkır tıkır

Geceye yıldızlı bir dip not düş, tanrılar uyusun
Aşk'a oje sür sevgilim.. Tırnaklarını kes, ve hisset
Derisini yüz bir zürafanın, olabildiğince sarhoş ol ve sarıl bana
Gitme, yüz ölcümünü dudağımla hesapladım gitme
Sesin uzaklaşıyor, gülüşün tüm kahhaları yok ediyor
İlk baktığımız, ayna yakıştırdı aşkı bize, son baktığım aynada

Babamın eşine

Sıkı giyinmeyi unuttum anne
Meçhule sıkılan bir kurşun hedefi bulmuyorsa yada hedef kendini manüel kadavralara satıyorsa. Gittiğim bu şehir, sana beni özletiyorsa.Bunu bir gece mealinde okuyorsan, aynı gecede bende özlerim seni
Özlerim; Sıkı giyinmeyi unuttum, beni giysirsene anne
Şiirler tehtit ediyor, bu kaçıncı telkinim, bu kaçıncı kaçışım

Aslında ben geri dönmek için gidiyorum..

Ellerimin düştüğünü zannederdim çoçukken, karla oynarken hissetmezdim, düştü zannederdim ellerim. Bir daha karla oynayamayacağımı zannederdim,sonraları alıştım. Alışmak güzel birşeymiş anladım. Mesela ayakta işemeye alıştım, çünkü babam hep ayakta işerdi. Zaman geçtikçe dayak yemeyi, dayak atmayı küfür etmeyi,siğara içmeyi, belkide en önemlisi sevmeye alıştım..

Gitmek kimin aklında yoktur ki, ama ben geri dönmek için gidenlerdenim, çünkü alışkanlıklarından vazgeçememek gidememek hatta razı oluşun ta kendisidir..