Hasret kalmıştım
Güneş ayaktayken yatmaya
Ondan sonra yatıp
Önce kalka kalka aylarca
Özledim, gerçekten özledim
Sensiz uykularım tilki
Senle cennetteyim sanki
Ayet gibi bil ki
Seni çok seviyorum.
Bana en güzel mesaj gülen gözlerin
Seviyorum seni, bilsin herkeS
Evlenir misin çiçeğim benimlE
Ver hadi elini en çok beni seV
İlişkimiz büyülesin tüm gözlerİ
Neden sana aşığım biliyorsuN
Çünkü yüzümün nuru SEVİNÇ
Ben tutmayan karı tutmam
Kar dediğin lapa lapa yağacak
Bastığımda sıkışmayı duyacağım
Yollar kapanacak arkadaş
Kar dediğin lapa lapa yağacak
Olması gerekenlerin olmadığını göreceksin
Doğrular hep kâğıt üstünde kalacak
Şöyle bir baktığında zorbaları göreceksin
Çoğunlukla da onların dediği olacak
Ya dehşete kapılıp susacaksın, korkaksın
İçimiz yaşam sevinciyle doluyken görüşelim
Ne sen beni öldür ne ben seni
Islak belki ama ateşli öpüşelim
Ne sen beni söndür ne ben seni
Olgun bir çocuk gibi uslu
Sordum kendi kendime
Bir daha arasam mı?
Önce hayır dedim
Hiç yapmadığımı yapmadım mı
İki kere aramadım mı
Birincisinde tanımadı
Korkaklıktan öte ihanetti
İmza sahibi Abdülhamit’ti
Bahriyeyi Haliç’e hapsetti
Apse Çanakkale’ye aksetti
Tam otuz üç yıl esir kalmaya
Şiir yazmayalı çok oluyor,
Aşık olmayalı da bir o kadar.
Deyim yerindeyse,
Değil!
Deyim zaten yerinde,
Hatta göbeğinde, odağında,
Asosyal ve yanlış yolda ya da
Doğru yolda ters yöne mi gidiyorum?
Bilmiyorum, olabilir.
Kendimi suyun akışına bırakmak
Bana zor gelir, öyle kolaya alışmak.
Bence mutluluğun sırrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!