(Türkiye’m türkülendiğim
İsli karabulut sarmalı sevdiğim
Dayanılmaz özlemde özüm bildiğim)
toprağı eşeledim
ince oya işledim
demet çiçek ellerim
üç s ile sana geldim
bendeki sen sendeki ben
aycem çiçek evim
aysenin yüzün atlas gökyüzü
özgür çağrım benim
dokunmadığım
ellerinin sıcaklığı
toprak ana doğurganlığı
sözlerin ki
bir biz olmalı
can evi can içi sarmalı
sana akışın
sancağında mavi
hani nerede görmediğim
gözlerinin gün uyanışı
bitmedi…
Vedat Koparan 17.02.2007
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 17.2.2007 13:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
canda can bildiklerimizde duyarlılığının zirvesinde unutulmazlığa çağalayan düşlerde bir esin güzelliğiyle eskiteceğimiz uzun yaşanası güzel yıllar olsun bu gün benim doğum günümmüş dostlar anımsattı varolasınız yürek atımı canlar sonsuz saygı sevgiler. Dostlara can evidir yüreğimiz düşmana demir gürz yaşamın özüdür sözümüz Doğayı –yaşamı şekillendirirken emeğimiz, dudağımızda dost gülüş Gözlerimizde sevgi sıcaklığı ellerimizde bir güne sığmayan yaşanası sevgimiz Kanayan yaşamın burgacında gül deren günler için yeniden doğuştur aşkla geliriz

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!