Biliyor musun?
Sessiz gece bekler beni yine.
Ayaklarımın altı bir zemin değil ki!
Bastığım içimdeki yol hüzünlü.
Doğrusuyla yanlışıyla, ben kimim ki?
Bir yol çizerim gözlerimle,
Özgür baktığım bir gökyüzüne,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta