Özgür Bırakılan Duygular Şiiri - Ayşe Gönül

Yine uykusuz geçen geceyle sabaha ulaştım.
Hafiften perdeyi araladığımda,
İlk merhaba diyen güneşim oldu.
Gözlerim uzaklara bakınırken,
Çizmiştim düşlerimde gördüğüm seni.
Yedi veren güllerinin mevsimsiz açışını seyretmiştim.
Koklamaya korkardım gülleri solmasın diye,
Tıpkı senin gibi.....

Sınırsız sevgi deryasında,
Utangaç kişiliğimle seçerdim seni.
Ve sabaha kadar düşünmek zorunda kalırdım,
Tiryakin olurdum uykusuz gecelerimde......
Solgun dudaklarının hasretiyle boğuşurdum
Yanında bile özlediğim hayaline sarılırdım defalarca....

Offff.....
Uzaklaşmam gerekiyordu düşüncelerimden.
Bu gün kendimi özgür bırakmak istedim.
Şöyle üzerime bir eşofman bir t şort giyip,
Fırlamak istedim dışarıya.
Ya da rengarenk kıyafetleri
Gelişigüzel takıp takıştırarak
Renk cümbüşü olmak istedim.
Düşünceler sadece aklımda kalarak
Askılarda gezdirdim gözlerimi.
Yatağa fırlattım elime geçirdiklerimi..
Hiç birisi o günkü ruh halime uygun değildi.
Geçirdim üzerime bir kot,bir pantolon
Çizmelerimi çektim dizime kadar
İşe gitmek için kapattım
Hayallerimi hapsettiğim evimin kapılarını.

Gönlümde fırtınalar kopsa da
İçimde yaşamalıydım gelgitlerimi
Gülücükler dağıtmalıydım herkese
Polyannacılık oynamak bu olsa gerekti
Saçlarımı savura savura
Hızlı adımlarla yürüdüm
Dükkan kepenklerini birer birer açan yüzlerde
Mahmurluk akıyordu
Bilmem kaç kere merhaba dedim
Bilmem kaç kere hayırlı işler temennilerim oldu
Düşünceli adımlarım işe gitmemi engelliyordu
Yüreğimde yaşattığım aşkımın günaydını bekler olmuştum,
Gözümü telefondan ayırmadan...

İçimde var olan sevgimi kusuyordum etrafa
Dalgalar coşup kıyıya vuruyordu
Geriye bırakıyorlardı tüm özlemlerimi kum gibi
Acıtıyordu her hüzün yüreğimi,
Kanatıp derin izler bırakarak.

Güneş tüm sıcaklığıyla üşüyen bedenimi ısıtamıyordu
Kaçmak istiyordum özgürlüğüme hasret kalarak
Duyurmak istiyordum içimdeki seni, evrene...

Kıskanıyordum muhabbet eden tüm canlıları
Katili olmak istiyordum tüm seven kalplerin
Nasıl bir hayat yaşıyordum bu dünyada
Gecelerim seninle cennetken
Gündüzlerim sensizliğin acısıyla cehennem olmuştu
Damarlarımda dolaşan kanımla
Kazımıştım tüm benliğini benliğime
İçimde var olan ölmeyen sevgin
Dirhem dirhem ölüme yaklaştırsa da beni

Ayşe Gönül
08.02.2014 21:56