Özgür Bırak Şiiri - Sedat Gür

Yazmak tek yolum olmuşsa şayet,
Duygularım aklımında önüne geçmişse.
Ne istediğimi bilmek bir yana,
Hissetikleriminde bir anlamı kalmamışsa eğer.

Ayak uyduramıyorsam an için yaşananlara,
Yine yalnızca rüyalarımda mutluysam,
Yine zorsa uyanmak uykulardan.

Yenilerini katamıyorsam var olanlara,
Ve tüketiyorsam elimdekileri birbir... yavaş yavaş...
Sevdiremiyorsam kendimi artık senin yarattıklarına.

Ürettiğim yalın sıkıntılar olmuşsa yaşadıklarımdan,
Ya da yaşadıklarım sadece sıkıntılarsa gerçekten...

Özgür bırak ruhumu,
Özgür bırak içimdeki sıkışmış kalmış beni...

Zaman zaman düşünmekten kendimi alamasamda,
'Ben yapamadım.. beni al...' demek değil istediğim.

al bu üzerimdeki kara örtüyü,
Tut elimden kaldır beni ayağa,
Yak bütün ışıklarını dünyamın;
Yak ki anlayayım aslında kör olmadığımı,
Ben arayayım, ben bulayım çıkış yolumu.

İsyan değil bu haykırışım;
Yeter ki yardım et bana,
Günahlarıma rağmen yardım et...

05.Ekim.2009