İlk süphanekeyi öğrendim babaannemden
Geceleri şimşek çaktığında,
Korkardım....
Sessiz bir gözyaşı damlardı
Küf kokan çarşafıma.
Süphanekeyi okurdum hemen
İnsanoğluyuz hepimiz,
Potansiyel kötü yani....
Vurulur hep aynı mazeret
Balyoz gibi kafamıza...
Çiğ süt emdik....
Hadi oradan! !
Suçsuzum ben günahsızım
Ben yapmadım,
Dün yaptı hepsini! ...
Bugün küssem,
Dargınsam,
Gülümsemiyorsam hayata
Sordu bana yüce tanrı
Dedi,'' ne olmaktır dileğin''?
Baktım yukarıdan yeryüzüne
Kuş olmayı diledim..
Kuş yaptı beni yaradan, süzüldüm yeryüzüne
Daha kanat çırpmadan
Aşk bir bulsam seni
Bir geçirebilsem elime,
Öyle bir yarışacağım ki
Zamanla,
Yelkovan bile akreple
Öyle yarışmış olmayacak....
Kurşunlarla aram kötü bugünlerde...
Hepsi içimde kalıyor.
Delip geçseler keşke,
Kevgir olmaya razıyım
Canımı çok yakıyor.
Zalim!
Tanrı ile insanoğlu arasındaki iletişim hep insanoğlunun beklentisi,istekleri yönünde olmuştur.Sıradan insan, genellikle hep kendisi ile ilgili (bencilce) beklendilerde bulunurken, Aydın kimliği donanmış sanatçılar ve tabiki şairler,beklentilerini benmerkezcilikten uzaklaşarak tüm insanlık için ger ...