Başıboş bir oyun başlar geceleri
Ruhlar huzursuz, ruhlar mutsuz,
Anlatır geçmişi.
Sen göremezsin anlamazsın oyunu
Boş boş bakarsın sahneye
Serseri bir hüzün çöker içine,
Serseri bir duygu insanoglu içinde sevmek,
nedensiz bir bakış yada bir gülümseme,
bu kadar mı etkileyici olabilir.
Ama birde kötü yanı vardırya o sevmenin,
işte budur beni vuran seni vuran,
ortak yaramız degilmi ki bu,
Çok eskiden, kimsenin bilmediği, hatırlamadığı bir yerde,
artık hafızalardan bile kazınmış bir geçmiş.
Bir geçmiş ki o aslında bazen ufak bir tebessüm ediyor, gülümsüyor bize,
ama nedendir bilinmez biz unutmuşuz, hatırlamamak mı istiyoruz nedir?
İşte bu eski ama yeniden güzel,
Sana son bir şiir daha yazıyorum sevdiceğim,
yoruldum bu yapmacık hikayelerden,
ama her hikayede bir mutluluk vardi,
neden bu sefer sonu hüzündü anlamadim.
Aşılmaz engellerden birini aşayım dedim,
Cansiz bedenlerin yattiği mezarliklar,
karanlik, korkulu, bilinmiyen dehlizler,
Hayat çemberini tamamlayan toprak.
Ağaçlar, otlar, gecenin çocuklari, sevilmeyen yaratiklar,
duyulmamiş melodiler ile ölüm türküsü,
Gercek nedir bilmek istermisin?
Hayat nedir sorgulamaya,
Acı nedir dindirmeye,
Sevgi nedir paylaşmaya,
Dostluk nedir sonsuza deyin sürdürmeye,
Gizli olanı aramaya, sorunun cevabini bulmaya.
Sessiz gecelerde yanliz kaldiğimda,
dostlarin uzakta olduğunda bile yanimda.
Ezberden değil gerçekten,
içinden geldiği gibi yaşayan.
Doğduğum gün ilk o sesi duydum,
ne kadar güzel geldiydi unutamıyorum.
Sanki bir ninni söylüyor,
bana şevkat gösteriyor,
onun kalbinin sesini duyuyordum.
Kendimi onun bir parçasi gibi hissediyor,
Yine gece, yine gece çünki tek dostum o
yine yıldızlar ve ay çünki dost yüzler, tanıdık suratlar
eski ile yeninin arasındaki tek fark yaşanmış boş yıllar
sonsuz çukurdaki boş suratlar, dumanlı yüzler
bir film şeridi gibi gelip geçen ıslık kıvamında melodi
Gece ve uykusuzluğun dostluğu,
Sen gece ve karanlık,
Ben uzaklardaki yanlızlık.
Senden öncesi ve sonrası,
Eskisi aydınlık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!