Özgür adımlarında… Şiiri - Oktay Çekal

Özgür adımlarında…

Gözümden damla damla, dökülüyor umutlar,
Yaş olup akıyor, toprakta hayatlara,
Kök salmış bir fidan, nasibini alıyor,
Hüzünlü bir meltem esiyor, gövdesine kırılgan…

İçimdeki yangınları, söndürmüyor isyanlarım,
Susuzluk çeken ruhum, kuruyor yavaş yavaş,
Nerede olduğunu bilmeyen bedenim, karmaşa yaşarken,
Yalnızlığın merkezinde olduğumu, fark ediyorum.

Tenim üşürken, kaynar bir kazanda ısınamıyorum,
Yakmıyor etimi kor ateşler, nasır tutmuş ve umursamaz,
Gözlerimin gördüğü, heryerde yalnızlık varken,
Elimin dokunduğu ne varsa anlamsız, sanki yok.

Zaman akıp gidiyor, içimden kopan duygularla,
Hayatımı saran boşluğa, tutunamıyorum yoruldum,
Kör bakış anlamsızlığında, göremediğim beni,
Salıyorum kendi haline, özgür adımlarında…

Oktay ÇEKAL
04.06.2011-13.00