Özgün Tekerlemeler: Yemledim Şahın Koyun ...

Bir gün bir varmışı saldım çayıra,
Artık bir yokmuşu, bilmem kimler kayıra?
Evvel zaman içinde,
Sıçradım, ayrıldım gerçeğimden,
Nice masallar geçti şu minik elceğimden.
Mesela,
Kalbur saman içinde mantar ürettim,
Mantar başlı padişahlara bile taban direttim.
Cinler top oynarlarken,
Keyifle katıldım oyunlarına,
Eski hamam içinde
Yemledim şahın koyunlarını.
Bir varmışla kol kola
Can ciğer arkadaş oldum,
Tuttum,
Bir yokmuşun olmayan saçını yoldum.
Devam ettim masala,
Yol yürüdüm karşıda,
Allah'ın deli kulları pek çok idi çarşıda…
Akıllıları kârda gördüm,
Delileri bir handa,
Benden daha delisi yokmuş eski hamamda.
Çok demesi pek sevap olan bir yerdeyim şimdi,
Az deyip günah işleyenler
Tam yedi yerden yekindi.
“Azdan çoktan,” diyerek üstüme abandılar,
Sanırım bunlar beni hoppala bir adam sandılar.
Onlara bir fabrika yaptırdım çer ile çöpten,
Binaları Avanos çanağından,
Bacası küpten,
Kazanları karpuz kabuğundan,
Motorları ak turptan.
“Bu yer nasıl yer? ” dedi bir sultan.
Dedim ki “Bir yanı sazlık, samanlık.”
Arta kalan yanı ise tozluk, dumanlık,
Bir yanında demirciler demir döver denk ile,
Bir yanında boyacılar boya boyar ahenk ile,
Bir yanda resimciler resim yapar
Bin bir çeşit renk ile,
Bir yanında bahçıvanlar iş başında hevenk ile,
Bu yanında ben varım tam bir torba yalan ile,
Bir yanında da siz olun sayısız dolan ile.
Kısacası masaldır bunun adı,
Yalan yanlış dinlemekle çıkar tadı...
***