Adını koymamıştım
Ne gidenin adını
Ne gelenin..
Tüm kalbimizle buyur edemedik
İmkansızlığı.
Karanlık odalarımızda
Aydın misafir ağırlayamazdık,
Ondandı adsız kahramanlar,
Soylu savaşçılar.
Epeydir hasrettim, imkansız-ı kabule,
Bu kabulleniş düşüncesi
Vaveylaya dönüştü
İçimde.
Kendimi dizginlemekte zorlandım
Hazzın içine tutkuyla bulandım
Ben, çabalamaktan,
Yoruldum..
İki paralel evren
Yol boyu kesişemezdi,
Kesişemedik.
Yanımda olabileceğini, bilmek de güzeldi
Senden özge herkes el ..
Senden özge herkes gün..
Sen yeni kapılar aralarken,
Gidişine küfreden şiirler yazıyorum,
Kimse anlamayacak kadar.
Özlemeni özleyene kadar bekleceğim,
Yine ve budalaca..
Beklemeye bile
Geç kaldım..
Uykudan uyanmaya, güne başlamaya da.
Gördüğüm kabus..
Uyanmak vakti, bitti gece
Yorumlamak lazım
Yaşatan mı bilmece..
Kayıt Tarihi : 1.3.2024 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geç kalıp gelmeye korkanlara yazıldı.
Sen atide bulursun, kaybettiği nesneyi.
Ben kuzey der dururum, sen güneye göçersin,
Ben şarabı şişeden, sen kadehten içersin.
Ben bir baykuş misali, gecelere müptela,
Sen için gündüzü muştu, karanlık büyük bela.
Bende evin merkezde, sende evindar odak,
Sendeki ip sağlamken, bende koptu kopacak.
Risk almak benim adım, sen ihtiyatlı ece,
Bende karar açıkken, sendeki hep bilmece.
Doğan her yeni günü; ben son günüm sayarken,
Sende hayat sınırsız, zaman geçip akarken.
Sen farklı boyutunda, yaşıyorken zamanın,
Ben manayı yüklerim, bulunduğum son anın.
Yalnız eşzamanlılık, değil paradox olan,
Sevgi uyuşmazlığı, gönülde vuku bulan.
Onlarca kez ayrıldık; sıfır kere birleştik,
Biz bu fani dünyayı, çelişkilerle sevdik.
En sonunda anladık, zıtlığın ahengini,
Fikirler bir olunaca, kıtlığın tek rengini
TÜM YORUMLAR (2)