Özgeyâr Şiiri - Adem Tok

alışılmamış bir soluksun
başka başka baharlar
dikkat et kaybolursun
yabancısın bu aleme

geçince bahsin dillerde
neden tuhaf oluyorum
neden dönüyor
ismini gördüğüm satırlar
kardelen bahçesine
yalnızım
en yakınımda olsan bile

karanlığı yırtan ayışığı
sen ismini koyamadığım şiirimsin
sen dünyanın tek harikası
güzelliğin safir devrisin

zambak desem zambak boyun kırıyor
nilüfer desem odasına çekilip ağlıyor
sen farklısın özgeyâr
gökyüzüne baksam sayısız gövde kayıyor

geçince bahsin dillerde
neden tuhaf oluyorum
neden dönüyor
ismini gördüğüm satırlar
kardelen bahçesine
yalnızım
en yakınımda olsan bile

(17.12.03)
f tipi hapishane EDİRNE