Özgehan Beyer Şiirleri - Şair Özgehan Beyer

Ağlayarak geldi Dünyaya.
Bir bakış attı masmavi gözleriyle.
Annesine bakıyordu masumca.
Mis gibi Cennet Kokusu üzerinde

Başladı keşfetmeye hayatı.

Parlayan gökyüzünde dalga sesleri eşliğinde
Ufukta bir gemi misali hayat
Kimi zaman yol alır azgın dalgalarda
Bazen de seyreder sakince savrulmadan

Her evresi uçsuz bucaksız limanlar gibi

Mis kokulu gül bahçesi gölgesinden
Başka ülkelere göç eden bir kuş misali
Ayrılsam bu diyarlardan
Geride bıraksam her şeyi

Hiç yaşanmamış olsa anılarım

Yine sessiz sedasız bir günümdeyim.
Adımlarım isteksiz
Gözlerimde hatırlamak istemediklerim,
Ve acı tatlı hayatım mısralarımda
Koskocaman bir Yalnızlığın ortasında...

Kızılelma Ülküsüyle yola çıktı Atalarım.
Türktür benim adım sadece Allahtan korkarım.
Bozkurt Asena yoldaşım Atam Oğuzdur rehberim.
Hiçbir millete boyun eğmem aslan yürekli erlerime güvenirim.

Ben Kürşat Torunuyum Çin İmparatorunu esir alan.

Ailenin temel direği Babamız
Çocukken soğuk kış sabahlarında
Sıcacık yatağımızda uyurken
Ayazdan titreyerek işe gidendir o.

Savaşır işyerinde onu çekemeyenlerle

Aynı anne babadan dünyaya geldik.
Hep beraber yürüdük birlikte eğlendik.
Böyle mi olacaktı kardeşlik?
Canım kardeşim benim

Eller araya girene kadar

Derin bir nefes alıp geçip giden yılları düşünürken
Keşkeler ve pişmanlıklarla yokolup giden gençliği
Bazen güzel bazen de kötü anıları hatırlamak
Kaybolmuş bir yaşamın gölgesinde

Böyle mi olacaktı hayatım derken

Kırşehir'in bir köyünde
Koca yürekli bir adam Dursun Ali.
Fakir, gönlü zengin, gururlu
El açmadı, medet ummadı kimseden

Herkese gülücükler saçar

Sevgi Rıhtımına Demir Attım
Aşk yükünü bekleyen gemimle
Ondan bu zamanda kalmadı
Sadece biraz saygı verebiliriz dediler

Yıllarca boşu boşuna arayıp durdum