Özgecan’la Empati Kurmak

hayatımın ilkbaharında
okul yollarında
gencecik bir kızdım
henüz yirmi yaşlarında
kötü kimdir, kötülük nedir anlayamazdım
ben henüz sudan çıkmış bir balıktım

atmışım kurtlar meydanına ilk adımlarımı
anlayamadım kurtların hangi niyetle yaklaştığını
fark edemedim
çok yakınmış meğer tuzağa düşme anı
bu kurtların gözleri çok keskinmiş
kestirmişler beni gözlerine
bu kurtların dişleri çok sivriymiş
geçirdiler dişlerini kemiklerime
ağzı salyalı kurtlar meydanıydı burası
vardı burada sıkı bir kurt dayanışması

en büyük amacım insanı dinlemek ve anlamaktı
insanlığın yaralarına merhem olmaktı
adil olmayan bir savaşta buldum kendimi
dinlemediler anlamadılar söylediklerimi
güçsüzdüm ama teslim olmadım
öleceğim diye hiç korkmadım
sızlanmadım, yalvarmadım
onurumla kanımın son damlasına kadar savaştım

üzgünüm haber veremedim,öldüm bu savaşta ben anne
bağırdım, haykırdım yetiremedim sesimi size
canım çok yandı, gücüm azaldı gittikçe
hiç pes etmedim, ruhum güçlendi cesaretimle
babişime söyle anne
kahrolmasın meleğimi koruyamadım diye
üzülme artık sende
şefkatimle saramadım yaralarını diye
bir kurban gerekiyordu
yolunu şaşırmış bu insanlığa
benmişim o kurban, bilemezdik ki bunu anne

görüyorum anne
insanların ne kadar idraksiz olduğunu
herkesin birlikte ürettiği kötülüklere
kurban olarak verilmeme rağmen
hep başkaları suçlu, hep başkaları sorumlu
kimse düşünmüyor,sorgulamıyor kendini

insanlık bir insan organizması gibi
her insan bir hücre misali
bir insan nasıl unutur insanlık görevini?
en büyük sorumluluğu insanlık elbisesini giymek değil mi?
nasıl kaybeder ruhunu?
nasıl etrafındaki canlara kasteder?
nasıl bir arsızlıktır bu?
nasıl bir saldırganlık?
nasıl hızla yayılır bu haksızlık?
tıpkı bir kanser hücresi gibi

duyuyorum anne
kıyaslama yapıyorlar
sanki bir faydası olacakmış gibi
herkes vicdanını rahatlatma çabası içinde
vahşice öldürülen burada, dünyanın bu noktasında benim anne
dünyanın başka yerlerinde
daha az, daha çok ya da hiç olmaması değil ki mesele
kanser hücresi Akciğerdeyse,etrafındaki sağlıklı hücrelerin
başka organ hücrelerine göre hareket ettiği görülmüş mü nerede?
her sağlıklı hücre kendi üzerine düşeni yapmaz mı anne?

iyi ki ölmüşüm ben anne iyi ki
gazi olarak çıksaydım bu savaştan
bedenim iyileşirdi belki zamanla
ruhum ise paramparça kaybolacaktı karanlıklarda

feda olsun insanlığa bedenimin ölümü
ağlayışım merhamet olsun, şefkat olsun
parçalanışım vicdan olsun insanların özüne
yanışım nur olsun katılaşan kalplere,ışık olsun kararan zihinlere
akan kanım berraklık getirsin kirlenen pis düşüncelere
dilerim başka kurbanlar verilmesin yaratılan kötülüklere

rahat ol anne
adaletin olduğu yerdeyim
merak etme ben artık güvendeyim
inancını kaybetme anne
her insanı gözlerimle sorgulayacağım
hesap gününü bekliyorum ben anne