Azrail’in olmuş bir manyak adam
Zulmü işkenceyi, gördü Özgecan
Vahşet haberiyle yıkıldı dünyam
Kader ağlarını, ördü Özgecan
İnsan kılığına girmiş mahlûkat
Psikolag olmaya, vermedi fırsat
Tanrım insanlığı yeniden yarat
Acılar dünyayı, sardı Özgecan
Cebinde harçlığı, yirmi lirası
Tam on bir yerinden bıçak yarası
Aldı Özgecan’ı, o yüz karası
Ağıtlar yüreği, burdu Özgecan
Duyunca vahşeti, çılgına döndük
Özgecanın kisvesiyle göründük
Yediden yetmişe, yasa büründük
Birliği dirliği, kurdu Özgecan
Akıl almaz bu pisliğin şerrinden
İnsafı vicdanı, sarstı derinden
Kesilmiş elleri bileklerinden
Tanrı huzuruna, vardı Özgecan
Ömrün baharında, işin başında
Canımız Özgecan, yirmi yaşında
Kadersiz yazıyor, mezar taşında
Kapattı defteri, dürdü Özgecan
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Toplum çürümeye yüz tutdu..Kaleminiz daim olsun sizi ve duyarlı bir davranış örneği şiirinizi kutlarım Fikret bey.
Saygılar
zavallı yavrucak...
TÜM YORUMLAR (7)